Werkingsconcepten van de Osteopathie

1. Het lichaam is een functionele eenheid en de relaties tussen de verschillende lichaamssystemen (pariëtaal, visceraal, craniaal) zijn zo hecht dat alle systemen elkaar beïnvloeden. (Holistische visie)
 
2. Er is een relatie tussen structuur en functie:

  • De structurele integriteit van het lichaam weerspiegelt de gezondheidstoestand van een individu.
  • Verandering in functie kan leiden tot verandering in de structuur.
  • Wijziging van de structuur kan oorzaak zijn van wijziging in functie.
  • In het lichaam zijn er meerdere compensatoire processen aanwezig welke de structurele/functionele veranderingen begeleiden, zonder onmiddellijk de inherente zelfheling van het lichaam te belemmeren.

3. Zelfheling is een natuurlijk proces van het lichaam:

  • Belemmering van deze zelfhelende mechanismen kan disfunctie doen ontstaan.
  • Deze zelfhelende mechanismen zijn effectief dank zij de neurale banen en de circulatiesystemen.
  • Een gebrek of een vermindering van deze intrinsieke zelfhelende mechanismen kan eventueel leiden tot een ziekteproces, waarvan de voorbode een prepathologische toestand is. - Osteopatische behandelingen en principes hebben hun directe invloed op deze prepathologische toestanden. Maar ze kunnen eveneens interveniëren op pathologische processen zelf, om door het uitbalanceren van de structurele/functionele wisselwerking het inherente zelfmechanisme te vergemakkelijken.

4. Een osteopatische behandeling resulteert in een veelzijdigheid van technieken, specifiek aangepast aan de noden van elke patiënt. Ook preventief zal een osteopatische behandelingen een gunstig resultaat hebben.

5. Een disfunctie van één of meerdere systemen van het lichaam (musculo-skeletaal, visceraal, neurologisch of psychologisch) kan een disfunctie in andere systemen van het lichaam beïnvloeden of opwekken.

Osteopathie is dus een systeem van manipulatieve technieken waardoor het lichaam van de patiënt in zijn totaliteit meer normaal zal functioneren. Daardoor kan men het eigen recuperatievermogen beter aanwenden. Daarom gaat de osteopaat elk bewegingsverlies via specifieke testen en bewegingsonderzoek (zowel parietaal, visceraal, als craniaal) na in het lichaam. Via de behandeling van de gevonden mobiliteitsverminderingen herstelt de osteopaat de structurele integriteit en kunnen allerhande klachten opgelost worden. De mogelijkheid van beweging van verschillende structuren in ons lichaam kan dus als parameter aanzien worden van de gezondheid.